"Μπαμπ? υπ?ρχουν δρ?κοι;" ρ?τησε το μικρ? αγ?ρι. "Δεν ξ?ρω παιδ? μου", απ?ντησε ο μπαμπ?? χωρ?? να γυρ?σει το βλ?μμα του απ’ την εφημερ?δα που δι?βαζε εκε?νη την στιγμ?. "Πε? μου μπαμπ?, αφο? εσ? ξ?ρει? τα π?ντα", επ?μεινε το αγ?ρι. "Δεν ξ?ρω σου ε?πα παιδ? μου", ξαναε?πε ο μπαμπ?? ξεφυσ?ντα?. "Δεν ?χω συναντ?σει π?ντω? καν?ναν σε ?λη μου την ζω? μ?χρι τ?ρα", συν?χισε απρ?θυμα. "Μπαμπ?, μ?πω? υπ?ρχαν παλι? δρ?κοι; Σαν του? δειν?σαυρου?;" ?ταν η φων? του μικρο? κοριτσιο? που ακο?στηκε τ?ρα. Το κορ?τσι δεν αρκ?στηκε ?μω? μ?νο στην ερ?τηση του αλλ? σκαρφ?λωσε και π?νω στην κοιλι? του μπαμπ?, στραπατσ?ροντα? την εφημερ?δα μια και καλ?. Ο μπαμπ?? κατ?λαβε γρ?γορα ?τι δεν υπ?ρχε περ?πτωση να συνεχ?σει το δι?βασμα αν δεν ξεκαθ?ριζε τι? απορ?ε? των δ?ο παιδι?ν. "Για ελ?τε εδ? να σα? πω μια ιστορ?α που ε?χα ακο?σει ?ταν ?μουν μικρ?? σαν και σα?", του? ε?πε. "Μου την ε?χε διηγηθε? ο μπαμπ?? μου, ο παππο?? σα?, ?ταν ?μουν στην ηλικ?α σα?". Τα δυο αδ?λφια αμ?σω? π?δηξαν στην αγκαλι? του και στρογγυλοκ?θισαν στον καναπ?, ο ?να? απ? τα αριστερ? και η ?λλη απ? τα δεξι? του. "Λοιπ?ν, μια φορ? κι ?να καιρ?, ξεκ?νησε να μιλ? ο μπαμπ??, πριν πολλ? πολλ? χρ?νια, στι? παρυφ?? του πιο ψηλο? βουνο? του κ?σμου, ζο?σε ο μεγ?λο? και τραν??, ο φοβερ?? και τρομερ?? Μπλε Δρ?κο?. ?ταν γιγ?ντιο?. Το μεγαλ?τερο πλ?σμα π?νω στην Γη. Περπατο?σε περ?φανα και το ?δαφο? ταρακουνι?ταν λε? και γιν?ταν σεισμ??"...